همه ی سالها مثل هم نیستند ...

همه ی سالها مثل هم نیستند... بعضی از سال ها عرض اش کم است... طول میکشد تا تمام شود و تو چیزی از آن بخاطر نمی آوری. گاهی انگار تاریخ به جای جلو، عقب عقب می رود! این سال ها با تلخ و شیرین اش، می تواند پشت رؤیاهای هر کسی را بر خاک گرم واقعیت بکوبد.

همه ی سال ها مثل هم نیستند ...فی ایّام دهرکم نفحات الا فتعرّضو لها؛ بعضی سالها از بعضی دیگر عرض بیشتری دارند. شنیده اید که گفته اند طول عمر مهم نیست، عرض عمر مهم است. عرض عمر همان است که پیرمان میکند، می پروراندمان، بزرگ مان میکند. آنها که عرض عمرشان بیشتر است، گاهی ره چند ساله را یک شبه طی میکنند. مطمئنم امسال همه مان را بزرگ کرد، پروراندمان، پیرمان کرد. عرض امسال زیاد بود؛ به اندازه یک تاریخ. می دانم که سالهای سال درباره ی ماجراهای امسال حرف خواهیم زد.

آغاز دهه ی چهارم انقلاب است. داریم به چهل سالگی انقلاب نزدیک می شویم. چهل سالگی سنّ پختگی و کمال است...فتمّ میقات ربّه اربعین لیلة! شکر واجبی بر گردن مان مانده است. شاید دور نبود که بسیاری مان فقط یک شب پس از تأخیر موسی، گوساله پرست بشویم.

 لحظه ی تحویل سال سجده ی شکر بگذاریم. بزرگ تر شده ایم.

عیدتان مبارک!

---------------------------------------------------

در یکی از کامنتها مطلبی بود که مرا بیاد قلم رضا امیرخانی انداخت. بد نیست لحظه ی سال تحویل از قول سیلورمن های نیویورکی این ذکر را تکرار کنیم: آلبالالیل والا!