شاخه های درخت
انقلاب امروز انقدر بلند و پهناور شده است که سایه ی آن مایه ی راحتی و
آسایش و محل اتکا بسیاری از ملت های آزاده ی جهان قرار گرفته است و البته
نوک این شاخه ها شدیدا خارهای صهیونیستی را در معرض نابودی قرار داده و
آنها را تهدید می کند. شاید 32 سال گذشته کمتر کسی فکر می کرد که وقوع
انقلاب اسلامی در ایران بزودی طراوت و تازگی را برای جهانیان به ارمغان
آورد و خون های آزادگان جهان را در رگ های مرده ی آنان دوباره به جریان
اندازد ولی امروز پس از طی سالیان نه چندان طولانی شاهد این حقیقت متعالی
هستیم.

شجره ی طیبه ای که امام خمینی (ره) با دستان
پربرکت خویش در این مرز وبوم غرس کرد ، از همان ابتدا مورد هجمه های فراوان
قرار گرفت و با هر تیشه و خنجری به آن حمله شد ولی حاصل این دست و پا زدن
های این دشمنان نگون بخت چه شد؟